Voor degenen die niet op Facebook zitten

Trekkerscontrole en schrikken, met een pistool is mogelijk wel of niet van toepassing op het schieten met een hagelgeweer.

 

Ik weet niet wie deze kerel is, maar hij heeft onzin als hij denkt dat trigger freeze bij kleiduifschieten een visueel probleem is. Wat het is, is hetzelfde als yips bij golf en muzikanten die hun instrumenten niet meer kunnen bespelen. Geen van beide vereist veel zicht. Als je trigger freeze ontwikkelt, kun je rondknutselen zoals duizenden anderen hebben gedaan totdat je een release trigger krijgt, of je kunt slimmer zijn dan zij en er volgende week een krijgen.

 

Ik weet niet wie deze kerel is, maar hij heeft onzin in zijn hoofd als hij denkt dat trigger freeze bij kleiduurschieten een visueel probleem is. Het is hetzelfde als yips bij golf en muzikanten die hun instrumenten niet meer kunnen bespelen. Geen van beide vereist veel zicht. Als je trigger freeze ontwikkelt, kun je net als duizenden anderen rommelen totdat je een release trigger krijgt, of je kunt slimmer zijn dan zij en er volgende week een krijgen.

Ben je wakker geworden? Jerry is een beroemde wedstrijdpistoolschutter. Hij weet waar hij het over heeft!

 

Als je ooit Jerry Miculek zou zeggen, zou je niet zeggen dat hij vol zit.

 

Als je Jerry Miculek ooit zou zien schieten, zou je niet zeggen dat hij vol zit.

Het kan me ook niet schelen dat hij een goede schutter is, zelfs als hij Annie Oakley opnieuw belichaamd is. Dat maakt hem nog geen neuroloog-specialist. Zien heeft niets te maken met trigger freeze.

Nu, zodra iemand kan uitleggen hoe release triggers op magische wijze een visueel verwerkingsprobleem oplossen, zal ik luisteren. Tot die tijd praten alleen de billen van mensen.

 

Ik vraag me af of je een deel van hetzelfde bewustzijn zou kunnen krijgen zonder je ogen te sluiten, maar ze te verschuiven naar de trekker zelf of zelfs ergens anders dan naar de richtmiddelen en het doelwit, terwijl je je concentreert op het voelen van de trekker die breekt in plaats van te proberen de doelen te raken.

 

Het is naar mijn mening meer een visueel verwerkingsprobleem.

Dit zou visuele referentie omvatten, zoals bij het bespelen van een muziekinstrument.

 

Een goede schutter zijn, kwalificeert de heer Miculek niet als expert in fysiologie of neurologie, of iets anders. Het maakt hem gewoon een goede schutter.

 

Een goede schutter zijn, kwalificeert de heer Miculek niet als een expert in fysiologie of neurologie, of iets anders. Het maakt hem gewoon een goede schutter.

Eens! Ik zie te veel mensen geloof hechten aan atleten, alleen omdat ze geweldig zijn in hun gekozen spel. Ik ken een kerel bij onze schietclub die een wereldklasse 3p-schutter is. Hij weet niets van de wapens waarop hij schiet of van ballistiek of geschiedenis van zijn sport, maar als hij spreekt, luisteren beginners en geloven ze alles wat hij zegt, omdat hij erg goed schiet.

 

Nou, mijn epileptische aanval verdween bij de release. EN ik schiet trap, skeet en sporting clays. Het was vroeger zo frustrerend om te bevriezen en van het skeetstation te vallen omdat ik de trekker niet kon overhalen

 

KS-5

Embouchure dystonie is een focale taakspecifieke dystonie die de spieren (vooral lip- en kaakspieren) aantast die worden gebruikt om blaasinstrumenten te bespelen. De muzikant kijkt naar de bladmuziek, of speelt uit het hoofd.

Focale dystonie bij muzikanten is een taakspecifieke stoornis die voornamelijk de bovenste extremiteit (vooral de handen) van viool- en gitaarspelers treft. De muzikant kijkt naar de bladmuziek, of speelt uit het hoofd.

"Dartitis" treft de handspieren (onvermogen om de dart los te laten), en de speler kijkt naar een niet-bewegend doel.

Werpers met gooi-"yips" hebben een onvermogen om de bal los te laten, terwijl ze naar de handschoen van de catcher kijken.

Hoe is de visuele verwerking hierbij betrokken?

 

Pitchers met werp "yips" hebben een onvermogen om de bal los te laten, terwijl ze naar de handschoen van de catcher kijken.

Pitchers staan er ook om bekend dat ze de bal niet naar de eerste honk kunnen gooien nadat ze een grounder hebben gefield.

Een paar jaar geleden had Baylor een ster-softbalcatcher die een honkloper op het tweede honk kon uitgooien, maar de bal na elke pitch niet terug naar de pitcher kon gooien zonder op te staan en een paar stappen richting de heuvel te zetten.

 

Ik heb de laatste tijd van die kleine oranje UFO's gezien, ze maken me helemaal overstuur en ik ben bang dat ze naar het moederschip verdwijnen en dat we dan allemaal gedoemd zijn!!! Waar kan ik een dubbele release krijgen voor mijn 1100?????

 

Veel gebrom in deze thread dat niets te maken heeft met wat Jerry in de video zei.

Larry

 

Veel misbaar in dit topic dat niets te maken heeft met wat Jerry in de video zei.

Larry

Ik had het niet over de video. Ik had het over de samenvatting van de OP.

 

Ik heb geen plek om te denken dat ik meer weet van schieten dan Jerry Miculek lol

 

Laten we Jerry's mening bespreken, maar probeer het niet, want hij heeft misschien gelijk. Mensen bereiken zijn niveau niet door rook te blazen.

 

Laten we Jerry's mening bespreken, maar probeer het niet, want hij heeft misschien gelijk. Mensen bereiken zijn niveau niet door rook te blazen.[
QUOTE]Het probleem is dat iedereen anders is.. hun neurologische systemen en hun vermogen om identieke informatie te verwerken zijn er voor verschillend... Ik denk dat we allemaal begrijpen dat wij kleiduifschutters ronde pinnen zijn die op een vierkante betonnen ondergrond staan 😄😄😄😄

 

Als we het over schrikken hebben, betekent dit dan dat je je vinger van de trekker haalt nadat je hebt geroepen, op enig moment? Ik ben vrij nieuw in het kleiduifschieten en heb een coach die behoorlijk deskundig lijkt (hij heeft geregistreerde 100's geschoten). Hij zei dat hij ziet dat ik mijn vinger bijna volledig van de trekker haal en hem dan weer op de trekker leg terwijl ik het geweer beweeg. Hij zei dat die vertraging van het niet de hele tijd met je vinger aan de trekker veroorzaakt dat je over het doel schiet. Is dit probleem precies hetzelfde als schrikken, of iets anders? Als het iets anders is, heeft het dan een naam?

Hij vertelde me dat ik moest oefenen met het nemen van de speling van de trekker terwijl ik het geweer aanleg en me blijven concentreren op het niet loslaten van die speling. Dit lijkt te werken als ik het uitvoer, maar ik ben bang dat ik per ongeluk in de achterkant van het werphuis zou kunnen schieten als ik op mijn rustpunten ben voordat ik roep, of als ik roep. Enig advies hierover?

Als ik alleen oefen en me 100% kan concentreren op het niet loskoppelen van de trekker, mis ik meestal 3 vogels of minder. Als dit binnensluipt en ontrafelt, kan ik op 17 schieten. Het komt vooral naar voren tijdens de competitie wanneer er veel mensen omheen zijn en ik me superveel zorgen maak om niet per ongeluk de achterkant van het huis te schieten.

 

Ter verduidelijking – als we het over schrikken hebben, betekent dit dan dat je je vinger van de trekker haalt nadat je hebt geroepen 'trek', op een bepaald moment? Ik ben vrij nieuw in de kleiduivensport en heb een coach die behoorlijk deskundig lijkt (hij heeft geregistreerde 100's geschoten). Hij zei dat hij ziet dat ik mijn vinger bijna volledig van de trekker haal en hem dan weer terugleg terwijl ik het geweer beweeg. Hij zei dat die vertraging, doordat mijn vinger niet de hele tijd aan de trekker zit, ervoor zorgt dat ik over het doel schiet. Is dit probleem precies hetzelfde als schrikken, of iets anders? Als het iets anders is, heeft het dan een naam?

Hij zei dat ik moest oefenen met het wegnemen van de speling van de trekker terwijl ik het geweer aanleg en me blijven concentreren op het niet loslaten van die speling. Dit lijkt te werken als ik het uitvoer, maar ik ben bang dat ik per ongeluk in de achterkant van het werphuis zou kunnen schieten als ik op mijn houdpunten ben voordat ik 'trek' roep, of als ik 'trek' roep. Advies hierover?

Als ik alleen oefen en me 100% kan concentreren op het niet loskoppelen van de trekker, mis ik meestal 3 vogels of minder per spel in singles en schiet ik 19-21 25y handicap. Als dit binnensluipt en ontrafelt, kan ik een 17 in singles en wel een 15 of 14 handicap schieten.

De angst/interferentie met het uitvoeren van deze correctie komt vooral naar voren tijdens de competitie wanneer er veel mensen omheen zijn en ik me super bezorgd maak over het niet per ongeluk in de achterkant van het huis schieten. Ik heb geen problemen met loskoppelen bij het schieten van skeet/sporting clays, voor zover ik weet. Advies/inzicht?

Goede hagelgeweren hebben geen 'speling' in de trekker.

 

Nee, een „schrikreactie“.

De taakspecifieke focale dystonie die we een „schrikreactie“ noemen, is een gebeurtenis van twee delen (hoewel bijna onmiddellijk):
1e is de „trigger freeze“ door onvrijwillige en disfunctionele samentrekking van tegengestelde kleine spieren in hand en onderarm, gevolgd door
2e een vermakelijke verscheidenheid aan lichaamsreacties; lungeren, schokken, struikelen naar het huis van de val, enz. waarbij grote spieren betrokken zijn.
De reden dat we een trekker niet kunnen overhalen, is omdat de strekspieren (Extensor indicis en Extensor pollicis longus) samentrekken in plaats van ontspannen, en de buigspier (Flexor digitorum profundus) niet kan samentrekken (dat is de korte versie en negeert de bijdrage van de Lumbricales en Interossei).

Terugslag draagt duidelijk bij aan schrikreacties, maar er is geen terugslag bij het putten of gooien van een pijl, en mensen „janken“ nog steeds of hebben „dartitis“.

Bijna allemaal duwen we ons lichaam naar voren met terugslag (duidelijk als we een mislukking hebben), maar dat is terugslagcompensatie, geen schrikreactie.

Terugslag/geluidsvermijding schrikreacties vóór het schot (hoofd buigen, ogen sluiten, niet in staat zijn de trekker over te halen zonder te schokken) is een fysiologische reactie op een onaangename stimulus, is geen taakspecifieke focale dystonie, en men kan wennen aan de stimulus, en de reactie daarop wordt afgezwakt.

Er zijn visuele schrikreacties. Als ik de cursorpijl niet precies plaats waar hij moet zijn, schrik ik.

De dystonie bij 'dartitis', de 'trigger panic' van de boogschutter en het gooien van een honkbal of cricketbal is het falen om de spieren te ontspannen, d.w.z. het onvermogen om „los te laten“; het tegenovergestelde van de 'trigger freeze' van een schutter.

Het loslaten van een release trigger is geen passieve actie; de strekspier moet samentrekken. Het loslaten van een pijl van een lange boog vereist samentrekking van dezelfde strekspier. Boogschutters hebben nog steeds „target panic“; en sommige gebruikers van release triggers schrikken nog steeds.

Het bewegen van het geweer voordat het doel verschijnt, is „forecasting the target“ genoemd en is doelbewust (hoewel onvrijwillig), in plaats van een dystonie.

Ik heb geen idee wat je met je trekker vinger doet, maar de oplossing is om een trigger "slapper" te worden, NIET om de trigger te "stagen".

 

Nee, het is geen "flinch".

De taakspecifieke focale dystonie die we een "flinch" noemen, is een gebeurtenis van 2 delen (hoewel bijna onmiddellijk plaatsvindend):
1e is de "trigger freeze" door onvrijwillige en disfunctionele samentrekking van tegenovergestelde kleine spieren in de hand en onderarm, gevolgd door
2e een vermakelijke variëteit aan lichamelijke reacties; uitval, schokken, struikelen naar het trappenhuis, enz. waarbij grote spieren betrokken zijn.
De reden dat we een trekker niet kunnen overhalen, is omdat de strekspieren (Extensor indicis en Extensor pollicis longus) samentrekken in plaats van ontspannen, en de buigspier (Flexor digitorum profundus) niet zal samentrekken (dat is de korte versie en negeert de bijdrage van de Lumbricales en Interossei).

Terugslag draagt duidelijk bij aan flinching, maar er is geen terugslag bij het putten of gooien van een dart, en mensen "janken" nog steeds of hebben "dartitis".

Bijna allemaal duwen we ons lichaam naar voren met terugslag (duidelijk als we een mislukking hebben), maar dat is terugslagcompensatie, niet een flinch.

Terugslag/geluidsvermijding flinching vóór het schot (hoofd wegduiken, ogen sluiten, niet in staat zijn de trekker over te halen zonder te schokken) is een fysiologische reactie op een onaangename stimulus, is geen taakspecifieke focale dystonie, en men kan wennen aan de stimulus, en de reactie daarop wordt afgezwakt.

Er zijn visuele flinches. Als ik de cursor pijl niet precies plaats waar hij moet zijn, flinch ik. Als ik het doelwit met de loop bedek, kan ik flinch.

De dystonie bij 'dartitis', de 'trigger panic' van de boogschutter, en het gooien van een baseball of cricketbal is het falen om de spieren te ontspannen, d.w.z. het onvermogen om "los te laten"; het tegenovergestelde van een schutter's 'trigger freeze'.

Het bewegen van het pistool voordat het doel verschijnt, is "het doel voorspellen" genoemd en is doelbewust (hoewel onvrijwillig), in plaats van een dystonie.

Ik heb geen idee wat je met je trekker vinger doet, maar de oplossing is om een trekker "slapper" te worden, NIET om de trekker te "stagen".

Onmogelijk, mij is hier verteld dat terugslag flinch niet bestaat en ik werd net zo goed voor gek verklaard. Ondertussen heb ik kinderen op mijn voormalige club gezien die er vreselijke flinches door ontwikkelden, nee, het is mijn verbeelding.

 

Drew,

Laat me wat dingen opzoeken, er een beetje over nadenken en ik zal proberen je vragen te beantwoorden.

 

We hebben dit gesprek al een paar keer gehad maar ik waardeer het onderzoek.

Geef de schuld aan de „sensorimotorische cortex, samen met de verbindingen van de basale ganglia, maar ook het cerebellum en het cerebello-thalamische pad, zijn gerelateerd aan de dystone pathofysiologie…“
Nature Neuroscience, 22 februari 2024
https://www.nature.com/articles/s41593-024-01570-1
„Mapping dysfunctional circuits in the frontal cortex using deep brain stimulation“

 

Oké, ik ben het absoluut eens met Drew, leer de trekker te laten knallen!
Ik zou gek worden om de speling in de trekker op te nemen en het doel te volgen.
Vogel vastzetten en dan de trekker laten knallen, ik zou de mensen om je heen vergeten, alleen jij en het doel.
Als je een les kunt volgen bij Phil Kiner of Nora Ross.

 

Denk niet, schiet gewoon

 

JBrooks, heb je de verduidelijking onder de video gelezen?

 

Is het schrikken als een schutter de trekker niet kan zetten met het geweer gesloten op hun schouder, klaar om te vuren?

 

Is het schrikken als een schutter een trekker niet kan zetten met het geweer gesloten op hun schouder, klaar om te vuren?

Geen schrikken, slechts een uitbreiding van de dystonie die het overhalen van de trekker tijdens het schot verhindert. Uiteraard heeft deze dystonie ook niets te maken met onopgeloste visuele gegevens.

 

Ik moet de uitzondering zijn, want ik ben er 100% van overtuigd dat het schrikken waar ik mee te maken had, te wijten was aan visuele problemen. In mijn geval nam mijn linkeroog het over zodra ik de vogel naderde (ik ben een rechtshandige schutter). Een fractie van een seconde zag ik de hele linkerkant van de loop en schrok, vooral bij doelen aan de linkerkant. IEDEREEN die ik ken en die een release schiet, zei me om een release te schieten. Ik probeerde er een, haatte het en stopte een paar jaar met de sport. Snel vooruit naar dit jaar, schietend met één oog (en een trekker), heb ik mijn setup routine veranderd, mijn houdpunten veranderd en veranderd waar ik kijk voordat ik het doel aanroep. Niets van wat ik doe is traditioneel voor schutters met één oog, maar het werkt voor mij en brengt me terug in het spel. Mijn schrikken is grotendeels verdwenen (afkloppen) en mijn scores verbeteren.

 

Mijn schrikken is grotendeels weg

 

Jeff. Lees alstublieft
"Sports Related Dystonia", 2021
https://pdfs.semanticscholar.org/11...fb6092fe6d8751ab.pdf?_ga=2.44963300.1790561666.1650285789-1692820118.1650285789

en leg uit waarom sommige focale dystonieën een onvermogen om samen te trekken zijn (shooter's trigger freeze) en vele een onvermogen om los te laten (throwing flinch, "dartitis"), en sommige een coördinatiestoornis van flexie en contractie zijn (golfer's "yips"), en waarom bewegingsstoornisneurologen en sportfysiologen en sportpsychologen nog steeds niet weten waarom we "flinchen".

 

Ik denk dat we allemaal de achtergrond en kwalificaties van Jerry Muculek kennen. Misschien zou JBrooks zo vriendelijk willen zijn om zijn achtergrond en kwalificaties met ons te delen.

 

Ik denk dat we allemaal de achtergrond en kwalificaties van Jerry Muculek kennen. Misschien zou JBrooks zo vriendelijk willen zijn om zijn achtergrond en kwalificaties met ons te delen.

Dus wereldkampioenen stierenrijden zijn experts in alles wat met runderen te maken heeft? Dat is de logica die jullie gebruiken met betrekking tot JM's expertise als het gaat om terugdeinzen.

 

Ik heb geen echte kennis van Jerry, behalve dat hij een uitzonderlijke schutter is, ik heb hem vele jaren geleden persoonlijk bekeken bij een demonstratiewedstrijd, ik ben nog nooit zo onder de indruk geweest van iemand anders. Ik ben middelmatig en weet het, maar ik zal zijn gedachten vermaken, dat kun je wel zeggen.

 

Ik heb een schrikreactie... Ongeveer bij elke 50 doelen. Ik blijf er niet bij stilstaan, ik heb nooit een trekker-release overwogen. Ik begon met het schieten van doubles en dat heeft geholpen met mijn 16-yard singles schrikreactie. Voor mij is het een kwestie van focus. tijdens het schieten van doubles probeer ik het eerste doel veel sneller te raken dan wanneer ik singles schiet. Ik weet het... Je weet altijd waar het eerste doel naartoe gaat! Maar ik heb gemerkt dat dit een goede therapie is voor mijn schrikreactie. Ik weiger er een probleem van te maken, ik bespreek het niet op de club terwijl ik er ben om te schieten en plezier te hebben. Ik heb anderen gezien die er een heel groot punt van maakten en het kan erg afstotend zijn voor anderen op de club.
Jerry Miculek is een schietgod! Als hij ooit een trap geweer zou oppakken en besloot een trap schutter te worden, zou elk lid van deze site hem al snel kennen. Ik geloof dat hij goed advies heeft gegeven over "flinching".
Ik heb vroeger competitief boogschieten gedaan en blank bail (geen doelwit) schieten is een trainingsmust.
Alleen mijn 2 centen....

 

Ik heb een schrikreactie... Ongeveer één keer per 50 doelen. Ik blijf er niet bij stilstaan, ik heb nooit aan een trekkervrijgave gedacht. Ik begon met het schieten van doubles en dat heeft geholpen met mijn 16 yard singles schrikreactie. Voor mij is het een kwestie van focus. tijdens het schieten van doubles probeer ik het eerste doel veel sneller te raken dan wanneer ik singles schiet. Ik weet het... Je weet altijd waar het eerste doel naartoe gaat! Maar ik heb gemerkt dat dit goede therapie is voor mijn schrikreactie. Ik weiger er een probleem van te maken, ik bespreek het niet op de club als ik er ben om te schieten en plezier te hebben. Ik heb anderen gezien die er een heel groot punt van maakten en het kan erg afstotend zijn voor anderen op de club.
Jerry Miculek is een schietgod! Als hij ooit een trap geweer zou oppakken en besloot een trap schutter te worden, zou elk lid op deze site hem al snel kennen. Ik geloof dat hij goed advies gaf over "schrikken".
Ik heb vroeger competitief boogschieten gedaan en blank bail (geen doel) schieten is een trainingsmust.
Alleen mijn 2 cent...

Ik heb ook een schrikreactie zoals jij. Tot nu toe heb ik het me niet laten hinderen. Ik heb vroeger toernooi boogschieten gedaan en ontwikkelde doelpaniek. Het was een bikkel om te corrigeren. Vreemd genoeg ben ik van nature linkshandig. Ik moest overschakelen naar rechtshandig om het te kunnen beheersen. Ik moest er nog steeds constant aan werken om te voorkomen dat het terugkwam. Ik begreep het toen niet en nu ook niet. Ik moet zeggen, als ik op een blanco schijf schoot, had ik geen probleem met vasthouden en loslaten. Het moet een visuele zaak zijn. Hoe het nu werkt in trap, heb ik geen idee.